اجلاس شرم‌آور!

۱- ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا دوشنبه به شرم‌الشیخ رفت و گفت: «ما سند جامعی در مورد توافق بین اسرائیل و حماس امضا می‌کنیم» پای این سند امضای عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر، رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه و محمد بن عبدالرحمن آل ثانی نخست‌وزیر قطر است! این اولین قرارداد صلح در تاریخ جهان است که امضای دو طرف اصلی منازعه یعنی «حماس» و «رژیم اشغالگر قدس» را ندارد!

جهان ناظر  ۷۳۵ روز نبرد نابرابر بین حماس و اسرائیل غاصب با ۷۷ هزار شهید و بیش از ۱۰۰ هزار مجروح و هزاران مفقود بود. رئیس‌جمهور ترکیه با شکستن سد مقاومت در سوریه و ساقط کردن بشار اسد به جبهه مقاومت از پشت خنجر زد. سوریه را تجزیه شده در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار داد. السیسی، رئیس‌جمهور مصر نظاره‌گر قتل‌عام کودکان و زنان و مردم غزه بود بدون این‌که گذرگاه رفح را باز کند تا منفذی برای تنفس و قوت غالب مردم غزه باشد.

قطر به عنوان میانجیگر، قتلگاه رهبران حماس شد بدون این‌که واکنشی در برابر شرارت اسرائیل نشان دهد. ترامپ خود قطعنامه‌های شورای امنیت برای آتش‌بس و توقف جنایات جنگی و کشتارجمعی را وتو می‌کرد. این سه کشور طرف واقعی منازعه نیستند معلوم نیست به نمایندگی از چه کسی پای این به اصطلاح صلح‌نامه امضا گذاشته‌اند.
ترامپ پس از امضا خطاب به حضار گفت: «امروز یک معامله بزرگ کردیم» بدون این‌که به این پرسش تاریخی پاسخ دهد؛ «معامله کی با کی؟!» سیرک شرم‌الشیخ برای انسان‌های آزاده‌ای که بیش از ۲ سال در ۵ قاره علیه آمریکا و اسرائیل تظاهرات اعتراض‌آمیز داشتند اصلا دیدنی نبود.

فقط سکوت شرم‌آور شیوخ عرب و به‌ویژه سه کشوری که پای این معامله‌ای که هرگز مردم جهان آن‌ها را طرف معامله نمی‌شناسند در برابر جنایات آمریکا و رژیم صهیونیستی شنیدنی و دیدنی بود.

۲- قبل از ورود ترامپ به سرزمین‌های اشغالی هنگامی که نماینده وی ویتکاف در میتینگی اسم نتانیاهو را می‌آورد، جمعیت یک‌صدا نخست‌وزیر جنایتکار اسرائیل را «هو» می‌کند. هنگامی که ترامپ در کنست حضور پیدا می‌کند وسط سخنرانی او دو تن از اعضای کنست به وقوع جنایات جنگی با صدای بلند اعتراض و سخنرانی او را متوقف می‌کنند.
این نشان می‌دهد طرف اصلی این معامله حتی در اردوگاه خود وضع شرم‌آور و مفتضحی دارد.

اما طرف دیگر که «حماس» باشد در چه وضعی است. شواهد نشان می‌دهد؛
الف- حماس موفق شد ماشین کشتارجمعی رژیم را متوقف کند.
ب- دشمن را از غزه بیرون و به عقب‌نشینی وادار کند.
ج- طی سه مرحله آتش‌بس بیش از ۴۰۰۰ زندانی خود را آزاد کند.
د- کمک‌های انسانی میلیون‌ها انسان از سراسر جهان که به غزه سرازیر شده است را پس از یک نبرد افتخارآمیز دریافت کند.
هـ- با انتصاب ۴ فرماندار از فرماندهان حماس و استقرار ۷هزار نیروی حماس در غزه عملا از استقرار و حیات دولت حماس پس از ۲ سال نبرد رونمایی کند.

۳- حماس به عنوان یک طرف منازعه در اجلاس شرم‌الشیخ حضور نداشت دلیل آن‌هم این بود که نمی‌خواست تئاتر قرارداد پوشالی اسلو در اجلاس شرم‌الشیخ تکرار شود. نتانیاهو هم به عنوان طرف دیگر منازعه به شرم‌الشیخ نرفت چون اصلا صلح با مردم فلسطین را قبول ندارد. رهبران رژیم بیش از ۷۰ سال است با غصب سرزمین فلسطین با این ملت یک جنگ دائمی را نمایندگی می‌کنند.

حماس فقط با ۱۰ بند طرح ترامپ که به نفع خود است موافقت کرده است. نتانیاهو هم با ۴ بند طرح که در جنگ ۲ ساله به دست نیاورده و فکر می‌کند با این ۴ بند به اهداف خود می رسد ترک مخاصمه را پذیرفته است.

حماس به اهداف کوتاه‌مدت خود در این نبرد حماسی رسید. جهان ملت فلسطین را به دلیل همان ۵ بند بالا که ذکرش رفت طرف پیروز این نبرد می‌شناسد. رژیم صهیونیستی در این نبرد شکست قطعی خورده است، نتانیاهو بیش از هر کس شدت شکست را با مغز و استخوان خود حس می‌کند.

نتانیاهو خوب می‌داند خلع سلاح و نابودی حماس را که در میدان جنگ به دست نیاورده هرگز در مذاکرات به دست نخواهد آورد. حماس زندانیان خود را با جنگ آزاد کرد اما نتانیاهو نتوانست اسرای خود را با جنگ آزاد کند. لذا با زانو زدن در برابر حماس در مذاکره، آزاد کرد.

اکنون این سؤال از نتانیاهو و ترامپ در افکار عمومی جهان، در شورای امنیت سازمان ملل و محافل دیپلماتیک مطرح است اگر یک سال پیش همین خالی‌بندی طرح رئیس‌جمهور آمریکا مطرح می‌شد و به خونریزی و کشتار خاتمه می‌داد چه اشکالی داشت؟! چرا جنون بمباران‌های وحشیانه و کشتار زنان و کودکان بی‌گناه تداوم یافت و وجدان بشریت را به جوشش درآورد و مجبور شدند دست از تجاوز و کشتار بردارند و جنگ را متوقف کنند!

۴- از هوشمندی دولت مبنی بر عدم شرکت در سیرک دیپلماسی مسخره شرم الشیخ تشکر می‌کنم و از این‌که برخی در داخل توصیه برای شرکت در این اجلاس شرم‌آور داشتند اظهار تأسف می‌کنم. این‌ها می‌خواهند سطح سیاست‌ورزی سیاست خارجی کشور را به اندازه فهم وزیر خارجه ترکیه، مصر و قطر در منطقه فرو کاهند.

۵- ژست‌های صلح‌طلبانه در میان بوی باروت و خون که هنوز از منطقه به مشام می‌رسد فقط در یک قاب تصویر باقی می‌ماند. اگر قراردادهای صلح رژیم اشغالگر قدس با فلسطینی‌ها پابرجا می‌ماند، اگر امضای دولت آمریکا در برجام معتبر بود، امضای این قرارداد صلح هم پابرجا خواهد ماند.